Bulutların Üstünden Bıraktım Ben Kendimi…

Bulutların üstünden bırakmak kendini: Metrelerce yüksekten, süzülmek kara toprağa doğru…

Rüzgarın yüzünüze çarpması ve her geçen saniye mutlak sona daha hızlı yaklaşmak…

Nasıl ölmek isterdin deseler? Cevabım hazır: Bulutların üstünden bırakarak kendimi!

Yağmurlu bir sonbahar sabahı, güneş fazlasıyla soğumuş Bursa’yı ısıtma uğraşı içindeyken; bulutların üstünden bırakmak kendimi!

Neden insan ölümünü tasarlamaz ki? Neden bu kadar uzaklardadır ki ölüm? Aslında yanıbaşımızda olduğunu neden göremeyiz ve neden nasıl öleceğimize kendimiz karar verebilecekken ecelin kapımızı çalmasını bekleriz? İnsan ölümünü tasarlayacak kadar üstün bir varlık sonuçta…

Mesela ben, birgün ölmeye karar verirsem; önce güzel bir duş alırdım… Annemin hayatım boyunca “başını kurutmadan dışarı çıkma” demesine inat sırıl sıklam bedenimle atlamak isterim metrelerce yüksekte seyretmekte olan bir uçaktan…

Ama şimdi, yaşamak zamanıdır dostlar! Ölmeye henüz karar verecek kadar akıllı veya aptal değilim! Şimdi yaşamak zamanı, zevk almak, mutlu olmak zamanı…

Okan Yüksel
Takip edin!

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir