En İyisi İnsanlardan Hiçbir Şey Beklememek
Hayat uzun, ince bir yol ve bizler yürüyoruz gündüz gece.
Bizler dedim ama bir birliktelik de söz konusu değil; tek başımıza ilerliyoruz bu yolda!
Gündüz, gece; 24 saat, 7 gün, 4 hafta, 12 ay ve onca yıl tek başımıza adım adım yaklaşıyoruz “son”a doğru.
“Son”a varmak da önemli değil aslında, bu kısacık hayatta zaten herkesin bir “son”u oluyor! Önemli olan malum “son”a uzanan yolda, nasıl adımlar attığımız…
Aşık Veysel’in de dediği gibi ben de “Dünyaya geldiğim anda, yürüdüm aynı zamanda…“. İki kapılı bir handa 22 yıldır yürüyorum, gündüz gece!
22 yılda çok iyi insanlar tanıdım, dostluklar kurdum. Bi’gün geldi, aşık oldum! Hayatıma yüzlerce ve bekli de binlerce insan girdi, çıktı… Çok insan tanıdım; pek çoğunu sevdim, çok azını sevmedim ve birkaç tanesinden de nefret ettim!
Bugün 22 yaşındayım ve hayatıma girip çıkan binlerce insanı düşününce; “Hayatta en iyisi, insanlardan hiçbir şey beklememek” diyorum. Hayatta en güzel olan, kendi ayakların üstünde durabilmek. Hayatta en güzel olan, tek başına, uzun ince bu yolda yürüyebilmek… Gerisi, gerçekten de o kadar önemli değil!
- Merhaba, ben Okan! - 12/11/2020
- “Dijital Pazarlama ve Sosyal Medya” kitabım yayınlandı - 06/05/2020
- İletişim odaklı yayınevi: Medya Akademi Yayınları - 03/02/2020