Nietzsce, İnsan ve Köprü: Gel dememeli hiçkimseye…
Hepimiz bazen birileriyle o kadar yakınlaşırız ki dostluğumuzu ya da kardeşliğimizi hiçbir şey engellemiyormuş gibi görünür, bizi ayıran küçücük bir köprü vardır, hepsi o kadar. Ama tam sen bu köprüye adım atacakken sana şu soruyu sorsam : “bu köprüyü geçip bana gelir misin?”
İşte o anda artık bunu istemeyiverirsin, sorumu tekrarlasam öylece suskun kalırsın.
O andan itibaren aramıza dağlar ve azgın nehirler girer, bizi ayıran ve birbirimize yabancılaştıran duvarlar bitiverir önümüzde ve bir araya gelmek istesek de artık yapamayız.
Ama o küçücük köprüyü düşündüğünde sözcüklere sığmayacak kadar büyüyüverir gözünde; yutkunur ve şaşar kalırsın…
Nieztsche her zaman olduğu gibi yine haklı çıktı. Bir kez daha gördüm insanlara “gel” dememek gerektiğini: İnsanlara “git” demeli, “asla gelme” demeli…
Ancak “git” dediğinizde geliyor insanlar yanınıza, böyle olunca da bir değerleri kalmıyor. Ne yazık ki bunun farkına bile varamıyorlar!
- Merhaba, ben Okan! - 12/11/2020
- “Dijital Pazarlama ve Sosyal Medya” kitabım yayınlandı - 06/05/2020
- İletişim odaklı yayınevi: Medya Akademi Yayınları - 03/02/2020